Zien door de sluiers heen
Toen ik nog vastzat in de 3D matrix, keek ik vanuit een 3D perspectief naar mijn vader.
Vanuit daar gezien, leek ik als kind, tiener en jongvolwassene, niet veel aan hem te hebben. Hij was afwezig, hield zich niet bezig met 3D zaken en leefde in een totaal andere wereld. Ik groeide op met een moeder vol oordelen en negativiteit over mijn vader en dat was wat ik overnam en wat mijn bril kleurde.
Toen ik me los ging maken van mijn moeder, leerde ik beetje bij beetje meer vertrouwen op mezelf, op hoe ik de dingen zag en wat ik voelde. Dat vertrouwen was flink beschadigd en het was een proces van vele (tientallen) jaren. Het losmaken van het oude en de 3D realiteit, het wakker worden, verandert alles, maar zeker ook hoe ik naar mijn vader kijk.
Ik sta er nog versteld van hoe compleet, radicaal anders, de wereld eruit kan zien, als je kijkt vanuit een ander, ruimer bewustzijnsperspectief.
Waar ik zo lang heb geleefd met het beeld van mijn vader als een slechte man / vader, die mij niks gaf en niks voor mij deed, ben ik de afgelopen jaren gaan voelen hoe ongelofelijk veel hij mij juist heeft gegeven en welke betekenis zijn leven als mijn vader voor mij heeft.
Toen hij een aantal jaren geleden zijn aardse vorm en daarmee de aardse beperkingen en persoonlijkheid losliet, ben ik, samengaand met mijn groei in bewustzijn, gaan ervaren wie hij is: liefde en wijsheid. Als ik aan hem denk, voel ik alleen maar liefde.
Steeds dieper begrijp en vooral voel ik, wie hij is en wat hij allemaal voor mij gedaan heeft. Alleen al door dit aardse leven in te gaan, zich onder te dompelen in de sluiers in een tijd (hij zou nu 84 zijn geweest), waarin bijna niemand hem zou kunnen herkennen in wie hij was (inclusief hijzelf). Een leven vol innerlijke strijd en onbegrip. Een leven waarin hij als ziek bestempeld werd en volgestopt met ‘medicijnen’. (Meer hierover lees je in de blog ‘Manisch Depressief of drager van Licht’).
Nu pas begrijp ik dat hij mij in mijn tiener en jongvolwassene jaren wel probeerde te bereiken, maar dat ik onbereikbaar was, omdat ik vastzat in de oude energie.
In de jaren na zijn ‘overgaan’ zijn er vele sluiers opgelicht en steeds dieper kan ik alles wat hij me heeft laten zien en gegeven ontvangen. In de tijdlijn van mijn leven heeft hij mij allemaal cadeaus gegeven, die ik eerder niet kon begrijpen en de laatste jaren pas, langzaam en zorgvuldig aan het uitpakken ben. Elke keer verdiept dit zich weer verder. Het is prachtig. Hij heeft mij boeken gegeven waarvan de titels mij nu laten weten wat hij me wilde vertellen, geschreven briefjes vol met wijsheid, zienswijzen, gesprekken, maar het allerbelangrijkste: hijzelf, zijn energie en hoe hij in het leven stond.
Veel van wat ik met jullie deel en waarover ik schrijf, vindt een basis in wat ik met terugwerkende kracht begrijp en leer van het leven van mijn vader, dat ik van zo dichtbij mee heb mogen maken.
Het leven van een drager van Licht, zijn tijd vooruit, die enorm struggelde met het leven op aarde, in een wereld waarin hij niet werd begrepen en hij ook zichzelf en het proces dat hij doormaakte, niet kon begrijpen.
Wij worden wakker samen met zovelen tegelijk, we kunnen steeds meer verbindingen maken en er is ondertussen zoveel informatie beschikbaar.
Mijn vader stond vaak helemaal alleen. Hij had geen idee van drager zijn van Licht, het ontwakingsproces of kosmische downloads en het effect daarvan op je lichaam en voelen. Hij probeerde alleen maar trouw te zijn aan zichzelf, echt / waarachtig te zijn, op zoek naar een leven in vrijheid, dat voor hem als waar voelde in een wereld en omgeving die functioneerde op een heel andere trillingsfrequentie, vol met onbegrip en weerstand.
Nu ik kan zien wat hij me allemaal heeft gegeven en de basis die hij heeft gelegd voor mij, en met mij vele anderen, voel ik me oneindig dankbaar, vol met liefde en ook heel trots op mijn vader.
En hij is het die mij nu Licht en Liefde laat ervaren, dat wat overblijft bij het wegvallen van de aardse sluiers, terwijl ik in dit fysieke lichaam ben.
Deze ontwikkeling geeft ook vertrouwen voor mezelf in mijn rol als moeder. Door de sluiers kan ik vaak nog niet zien of voelen van welke echte betekenis ik ben voor mijn drie tiener dochters. Een diepere betekenis dan de dagelijkse 3D doe-dingen.
Misschien herken je dit als ouder.
Voor mij is moeder zijn en hierin mezelf terugvinden één van de grote ontdekkingsreizen van dit leven.
Zoveel sluiers om op te lichten, oude energie los te laten en patronen te doorbreken.
Ik vertrouw erop dat ook in mijn rol als moeder en in relatie tot mijn dochters, alles precies is zoals het zijn moet en dat het goddelijke proces zich in eigen tempo ontvouwt. Zowel voor mij, als voor hen.
Voor jou pap.
Met en in liefde,
♥ Lea